Lisette van Os is 36 jaar oud en heeft sinds haar geboorte een hersenbeschadiging. Lisette zit in een rolstoel. Dat weerhoudt haar niet om parachute te springen, te paragliden, tokkelen, karten, skiën en handbiken. 22 juni 2017 gaat ze een nieuwe uitdaging aan. Voor zichzelf, Rijndam Revalidatie en Uwezo.nl.

Geef haar een duwtje in de rug. Steun Lisette door een bijdrage naar keuze over te maken naar: NL93 RABO 3497 4207 78 t.n.v. L.M. van Os, onder vermelding van HandbikeBattle. Of via haar doneeractiepagina.

---

• Door Lisette van Os

Enjoy the Ride, mooie tocht voor een prachtig doel!

Op 2de Paasdag had Suzanne een leuke tocht gevonden bij haar in de buurt Enjoy the Ride tour. De omgeving van Nijmegen biedt goede gelegenheid om te trainen voor de handbikebattle. Jammer genoeg kon de vastframehandbike niet mee, maar hierdoor kon Erik en onze aankoppelhandbikes wel gezellig mee.

Samen met Suzanne, Hanno en Erik deed ik mee aan Enjoy the Ride. Een fietstocht van 50 kilometer voor Stichting Tegenkracht. Deze stichting biedt jonge kankerpatiënten tussen de 18 en 35 jaar in die regio sportbegeleiding op maat. Een op maat gesneden sportmedisch verantwoord aanbod dat rekening houdt met de wensen en behoeftes van de patiënt. De deelnemers kunnen aanspraak maken op dit sportfonds om het sportplan ook betaalbaar te houden voor alle deelnemers. De stichting is mede opgericht door Bregje die helaas is overleden aan kanker, maar Tim en vrienden van hem en Bregje alsmede haar familie helpen nu om haar plek op te vullen. Echt geweldig! Kortom het was een heel mooie tocht voor een prachtig doel!

Kilometers maken

Het weekend na Pasen kon ik het gemis van de vastframehandbike ruimschoots inhalen. Samen met Erik ging ik een weekendje kilometers maken. Ik vond het wel spannend voor het eerst zonder rolstoel op pad te gaan, maar iets is pas onmogelijk als het bewezen is dus gingen we het avontuur aan.
Mijn goede voornemen om op tijd te gaan slapen voor het weekend mislukte, het was de avond ervoor te gezellig met mijn zus en vriendinnen… Zaterdag kreeg ik er hierdoor helaas weinig gang in.

Erik had na heel wat gepuzzel al onze attributen – een stok, looprek en opstapkrukje – op zijn fiets als een waar verhuisbedrijf. We begonnen al met al later dan gepland dus was het een flitsbezoek aan Karin die vlakbij onze fietsroute woont, maar wel gezellig! We gingen over de Utrechtse heuvelrug waar het mooi trainen is. We konden na heel wat kilometers voor de deur parkeren om te eten waardoor het ook goed ging met het looprek.

Met 72 kilometers in de armen konden we tevreden gaan slapen om er de volgende dag weer tegenaan te gaan.
Ik had heel goed geslapen en dat merkte ik de volgende dag echt. Met veel minder moeite dan gisteren heb ik uiteindelijk 93 kilometer gefietst.

Even naar het toilet ging die dag alleen wat minder soepel. De fiets kon niet zo dichtbij als gisteren. Hoewel het echt nog steeds dichtbij was kostte het mij een half uur om van mijn fiets naar het toilet en weer terug te lopen. Om weer in en uit de fiets te komen en de spullen vast te maken kostte ook nog zeker zoveel tijd dus was het wel een tijdrovende aangelegenheid.
Het lukte echter wel en daar gaat het dan toch om en met maar één klein regenbuitje hebben we het enorm getroffen. Weer een heel geslaagd weekend!

Maeslantkering

In de meivakantie kwam mijn neefje Chris logeren. Chris had een nieuwe fiets en wilde graag gaan fietsen. Ik zou nog een keer naar de Maeslantkering gaan met mijn vader dus ging Chris gezellig met ons mee daar heen. Het was even zoeken, maar het bleek een gouden tip van mijn broer om daar te gaan trainen.
Vriendelijke mensen wijzen ons de weg waar veel wielrenners op te vinden zijn en het goed trainen is. Mijn vader was een top coach, want die hield de tijd in de gaten en heeft ook nog een filmpje (zie onder deze blog) en foto gemaakt.

Omhoog was een goede training, naar beneden ging ik steeds sneller. Uiteindelijk heb ik dit rondje 10 keer gedaan. Chris vond het ook mooi dus die is ook drie keer gegaan. Hij was wel twee keer sneller dan zijn tante. Die tante was echt super trots op haar stoere neef die op zijn nieuwe fiets ruim 36 kilometer maakte om mee te beginnen.
Deze tocht is zeker voor herhaling vatbaar!

Rijndam Racers Ardennen weekend

Van vrijdag 5 mei tot en met zondag 7 mei, trainingsweekend met het Rijndam Racersteam in de Ardennen.
We zitten in een prachtige omgeving met z’n allen in een heel mooi huis gezellig met open haard. We kunnen op vrijdag al vroeg terecht en enthousiast beginnen we na aankomst met de club die er is aan onze eerste training. De Posbank was al een geweldige beleving, maar de Ardennen is een nog betere training.
Er zijn weinig platte stukken te bekennen dus kunnen we volop trainen.’s Avonds kunnen we gezellig om het vuur heen zitten en kletsen. Echt super leuk om het team zo beter te leren kennen! Helaas was er slecht nieuws. Mijn buddy kan niet meer meedoen met de battle. Gelukkig zijn we met een fijn team die dit oplossen. Jan is zo lief om mijn buddy te worden. Echt top!

De volgende ochtend na het ontbijt fietsen we  richting een camping waar het stijgingspercentage oploopt tot maar liefst 12%.
In ritme fietsen helpt om zware klimmen goed vol te houden en energie te sparen. Voor mij is in het ritme fietsen lastig, maar het blijkt vooral een kwestie van concentratie en doorgaan.
´s-Middags gaan de buddy’s eerst nog een extra rondje fietsen en daarna gaan deze bikkels ook weer met de handbikers op pad.

In de ochtend had ik al een paar keer een afwijking naar links, maar in de middag gebeurt dit vaker. Mijn benen zijn dan in de a-relaxstand doordat ik moe ben. Omdat mijn benen in de beugel hangen van mijn wiel beïnvloeden zij het sturen. Als het zwaar wordt, lukt het me helaas niet om dit te corrigeren. Gelukkig zijn er lieve buddy´s om me heen die mij weer naar rechts brengen. De Snollebollekes blijken een heel toepasselijk lied gemaakt te hebben voor mij `Van links naar rechts`

´s-Avonds vertelt onze teamcaptain ons meer over de route tot aan de HandbikeBattle. Voor we het weten is het zover, maar we zijn erg benieuwd wat ons te wachten staat.
De volgende morgen is al weer onze laatste training in de Ardennen. De verwachting is dat het gaat regenen. Gelukkig hebben we een mooie regenjas die we kunnen gebruiken als het nodig is.
Dit blijkt echter niet nodig. Het hele weekend hebben we het getroffen met het weer.
De volgende ochtend kan ik na een goede nacht slapen gelukkig wel recht omhoog fietsen. Ik vind het jammer dat het weekend daarna voorbij is. Iedereen heeft goed getraind en het was helemaal leuk met elkaar! Heel erg bedankt lieve Rijndam Racers voor het fantastische weekend!

Training Mischa Hielkema

Op 10 mei kwam Mischa Hielkema bij de training van wielervereniging RWC Ahoy met collega´s van Lofric.
Mischa is de winnaar van de HandbikeBattle 2016 en oud Rijndam Racer. Hij vertelde ons niet alleen heel enthousiast zijn verhaal, maar gaf ons ook nog een training. Erg leuk dat hij dit wilde doen!
We leerden onder meer in een treintje te rijden zoals bij wedstrijden wordt gedaan en een bochtentechniek voor moeilijke situaties. Zijn collega´s van Lofric lieten ons hun producten zien en hebben er tevens voor gezorgd dat we veilig met vlag en licht in het donker kunnen trainen dankzij hun veiligheidspakket.

Koos Moerenhout Classic

Op 13 mei mochten wij, Rijndam Racers meedoen aan de Koos Moerenhout Classic in Steenbergen. Voor de meeste handbikers is dit de eerste keer. We mogen heel luxe vooraan starten met onze 85 kilometerrit. Onze teamcaptain John kan er helaas niet bij zijn, maar heeft ons een heel mooie tocht beloofd. Hij heeft hiermee niets te veel gezegd. Tegenwind valt te vergelijken met klimmen en we boffen, de route ons brengt over de Oesterdam!

Eerder heb ik op deze afstand 14,2 kilometer per uur gemiddeld gereden, bij de Omloop van Zandvoort. Ik wil mijn gemiddelde graag omhoog brengen.
Deze tocht merk ik heel goed hoeveel het scheelt als je bij iemand aan kunt haken en uit de wind kunt blijven. Teamgenoot Mike fietst normaal harder dan ik, maar doet de eerste keer 85 kilometer iets rustiger aan. Met zijn hulp en die van de buddy’s kan ik hem net bijhouden. Mike maakt zijn bochten heel mooi en snel. Het is gezellig om met elkaar te fietsen en leerzaam. Na 85 kilometer heb ik volgens Strava 18,7 gemiddeld. Iedereen heeft heel goed getraind.

Als we op het terras zitten begint het met regenen. De gezelligheid achteraf eindigt hierdoor wat eerder, maar dat mag de pret niet drukken. De jaren ervoor is ons verteld dat ze nog nooit zo snel op het terras hebben gezeten… al was het maar voor even… we hebben ervan genoten(
Nog een paar weken en dan begint het echte werk: de Kaunertaler Gletscherstraβe. Benieuwd naar hoe het ons als RIjndam Racers daar af gaat? Volg ons op www.rijndamracers.nl of op facebook, twitter of instagram

Grote Dankjewelshow

Donderdagavond 18 mei had Gerwin me uitgenodigd om mee te gaan naar de Grote Dankjewelshow van het Liliane Fonds. Zijn zus Diana was er ook bij. Het was een super gezellige avond gepresenteerd door studenten van Koningstheateracademie. Zelfs de vaak taaie-saaie’ cijfers, werden op een heel ludieke manier gepresenteerd. Heel leuk en grappig!
Het resultaat van het fonds is er ook een om trots op te zijn: Ruim 100.000 kinderen werden in 2016 geholpen met steun op maat door het Liliane Fonds. Zie hier het Liliane Fonds jaarverslag 2016.

Ruim 100.000 kinderen werden in 2016 geholpen met steun op maat door het Liliane Fonds

Ook werden diverse sponsors en mooie verhalen in beeld gebracht. Zo las Annemarie Haverkamp haar prachtige column Wij-wij, die in juni 2016 viral ging.
Annemarie zet hierin de onbevangenheid van haar zoon af tegen de maatschappelijke tendens om direct je mening over iemand klaar te hebben. Daarmee raakt zij – en vooral de gehandicapte Job – Nederlanders recht in het hart. Deze en andere columns staan inmiddels ook in de nieuwe bundel Job gaat viral. 

Ter afsluiting werd de erg indrukwekkende documentaire van Mensjesrechten over albino-meisjes getoond die mede tot stand kwam met steun van het Liliane Fonds. Kijk hier Het meisje met de witte huid.

Dankzij alle lieve sponsors die mijn actie steunen, kan het Liliane Fonds ook dit jaar weer veel kinderen helpen. Wat ben ik deze sponsors en de Rijndam Racers dankbaar dat zij dit mogelijk maken! Ik vind de handbikebattle op zichzelf een heel mooie uitdaging, maar de sponsoractie voor de Rijndam Racers en het Liliane Fonds geven mij extra motivatie en voldoening. Dankjulliewel!

Classico Giro

Zondag 21 mei werd de Classico Giro in Utrecht georganiseerd. Voorgaande jaren deed ik altijd gezellig met onder meer Hanno, Suzanne en Erik de 35 kilometer. Nu wilde ik er graag een training van maken dus schreven Erik en ik ons in voor de 75 kilometer en fietsten we vanuit Nieuwegein naar de start en weer terug zodat we er ongeveer 100 kilometer van zouden maken.
In het begin was het even zoeken welke kleur pijlen we moesten volgen, maar toen we daar achter waren ging het tot aan de eerste en tevens laatste stop helemaal goed. Na de stop konden we nergens meer pijlen vinden. Na een lange zoektocht bleek dat deze gedeeltelijk al weg waren gehaald. De organisatie was zo vriendelijk om de rest wel te laten hangen dus konden we onze tocht daarna weer vervolgen. Het was een mooie route met goede klimmetjes en het was prachtig weer dus beter kon het niet. Behalve dan dat ik wel mijn super buddy’s Jan en Hanni heb gemist voor nog meer gezelligheid en peper(

Rondje na de zaak

Vanaf het moment dat ik wist dat ik mee mocht doen met de handbikebattle ben ik begonnen om samen met mijn vriendin Esther regelmatig een rondje te gaan fietsen op de maandagavond. We wilde allebei graag meer bewegen dus gingen we gezellig en gezond samen op pad vanuit ons werk. Dankzij de ‘de handbike-in- en-uitlaadservice’ van haar man en zoontje, René en Rens, konden wij altijd makkelijk op pad. Echt top!

Rolstoelmeerdaagse Deurne

Woensdag 24 mei begon de 17e en laatste Rolstoelmeerdaagse emotioneel, met een mooie herdenking voor Cor van Dijk, de voorzitter van de rolstoelmeerdaagse die helaas is overleden en zich al die jaren met hart en ziel hiervoor heeft ingezet. Cor vond dat we er na de herdenking een feest van moesten maken. Dit werd er, zoals altijd, weer van gemaakt.
Twaalf jaar geleden kreeg ik mijn eerste aankoppelhandbike en fietste ik bij deze meerdaagse voor het eerst 15 kilometer per dag.

Ik deed dit samen met een vriendin en vond dit best pittig. De jaren erna deed ik trouw 30 kilometer en was de Rolstoelmeerdaagse de manier om uit mijn ‘winterslaap’ te komen. Dit jaar was ik al lang wakker en wilde ik er graag een goede training van maken voor de handbikebattle. Hoewel 50 kilometer eigenlijk de grootste afstand was, werd er voor Erik en mij een mooie extra lus geregeld. Helemaal top!

Na 3 dagen heerlijk fietsen met prachtig weer stond er ruim 200 kilometer op de teller. De Brabantse nachten waren deze keer niet heel erg lang, maar wel heel erg gezellig. Er waren leuke voorstellingen, een mooie quizavond en er kon muziek gemaakt en gedanst worden.
We hebben kortom 3 dagen vol genoten van de 5 kernwaarden voor de Rolstoelmeerdaagse: Gezelligheid – Gastvrijheid – Gemoedelijkheid – Gezamenlijkheid – Gewoon GOED. Overigens is het wat mij betreft niet gewoon goed, maar Geweldig Goed.
De Rolstoelmeerdaagse in Deurne is hiermee een prachtig evenement die door velen zal worden gemist. Ik heb er samen met heel veel anderen enorm van genoten al die jaren. Hartelijk bedankt lieve familie Van Dijk en alle andere vrijwilligers en houdoe!

Filmpjes

De aanhouder wint!

 

Van trainen krijg je honger, dus wat doe je dan?