Lisette van Os is 36 jaar oud en heeft sinds haar geboorte een hersenbeschadiging. Lisette zit in een rolstoel. Dat weerhoudt haar niet om parachute te springen, te paragliden, tokkelen, karten, skiën en handbiken. 22 juni 2017 gaat ze een nieuwe uitdaging aan. Voor zichzelf, Rijndam Revalidatie en Uwezo.nl.
Geef haar een duwtje in de rug. Steun Lisette door een bijdrage naar keuze over te maken naar: NL93 RABO 3497 4207 78 t.n.v. L.M. van Os, onder vermelding van HandbikeBattle. Of via haar doneeractiepagina.
Jubileumtraining
Na ruim 200 kilometer rondom Deurne mocht ik de dag erna verder met een jubileumtraining van de Rijndamracers om het niet af te leren 🙂
De Rijndam Racers bestaan dit jaar al 7 jaar. De eerste twee jaar hebben ze de Alpe d’Huez gefietst en dit jaar hebben wij de eer deel te nemen aan de jubileumeditie van 5 jaar HandbikeBattle in Oostenrijk, op de Kaunertalergletscherstraβe.
De organisatie vond dit een mooie reden voor een reünie van alle handbikers en buddy’s van alle afgelopen jaren.Er was een mooie tocht van 60 kilometer in Oud-Beijerland uitgezet door de organisatie. Met 13 handbikers en zo’n 20 fietsers hebben we goed de aandacht getrokken in de polders van Oud-Beijerland.
Ik wilde proberen om mijn gemiddelde omhoog te brengen. Dankzij mijn super buddy Jan en alle andere lieve mensen erom heen is dat gelukt met een gemiddelde van 20,6 kilometer per uur.
De laatste 10 kilometer wilde ik niet afsnijden, maar leek mijn energie aardig op totdat Robert en Mischa erbij kwamen fietsen. Mischa en Robert hebben in de jaren ervoor al meegedaan en fietsen inmiddels op topniveau. Ze stimuleerden mij heel goed om nog even alles te geven!
Nadat de ze met de andere snelle mannen hadden het rondje al ruimschoots gedaan hadden, kwamen ze nog even langs voor extra support. Wat een geweldig team is de Rijndam Racers toch en wat ben ik trots op iedereen! Na het fietsen werden we ook nog verwend met een barbecue. Een aantal oud deelnemers konden helaas niet meefietsen, maar in totaal met 40 man aan de borrel en BBQ is totaal geen straf. De teamcaptain had de shirtjes allemaal over elkaar heen getrokken en werd één voor één uit zijn shirtjes geholpen. Elke editie kwam zo voorbij met alle mooie verhalen en anekdotes van de jaren ervoor. Zo mooi om ieders herinneringen te horen!
De shirtjes van alle edities van de HandbikeBattle
Dit jaar gaan twee buddy’s en vier handbikers het voor het eerst beleven. Van mij mag het al zover zijn. Nog maar 1 week voor vertrek, dus nog een paar mooie trainingen op het menu. Ik ben heel benieuwd hoe het zal zijn en heb er zo ongelooflijk veel zin in! Heel erg bedankt voor deze mooie, gezellige, inspirerende en motiverende jubileumtraining!
Maeslantkering 2
In mei had ik bij de Maeslantkering een leuk gesprek met wielrenner Peter. Hij was aan het trainen voor de Tourmalet voor Team Westland. Net als de Rijndamracers vijf jaar geleden, heeft Team Westland vorig jaar gekozen voor een andere berg dan de Alpe d’Huez.
Op 21 juni gaat hij met Team Westland de Tourmalet trotseren. Dit team creëert de mogelijkheid om haar eigen goede doelen te bepalen: lokaal, en nog altijd met een sterke link met de ziekte waar het ooit om begonnen is. Het doel van Team Westland blijft om geld in te zamelen voor (regionale) charitatieve instellingen en initiatieven die rechtstreeks of zijdelings verband houden met kanker of onderzoek naar kanker.
Peter is daarnaast al 20 jaar lid van Kiwanes Westland om kinderen een helpende hand te bieden. Momenteel is hij bezig met het organiseren van een wandeltocht in Wateringen voor gehandicapte kinderen op 9 september aanstaande. Ik was heel enthousiast over zijn acties en hij was dat over mijn actie en bood aan om een keer samen te trainen.
Op 3 juni kwam Peter met een mooie sponsorbijdrage en stuurdoppen om kanker de wereld uit te sturen. Echt helemaal top! Vervolgens fietsten we richting de Maeslantkering. De vorige keer had ik deze 10 keer gedaan dus leek het me een goede training om dit aantal te verdubbelen naar 20. Ik vond het een heel goede en gezellige training! We fietsten op de terugweg nog even langs de bedenker van de stuurdoppen, die er een mooi plekje voor vond bij mijn voetsteunen. Die voetsteunen bewegen ook mee als ik stuur dus zo kan ik mooi meehelpen kanker de wereld uit te sturen.
Kopje van Bloemendaal
Het kopje van Bloemendaal is een 43 meter hoge duintop in Bloemendaal. Van mijn leidinggevende, Erik, hoorde ik dat veel wielrenners graag trainen op dit kopje voor een klim. Een goede training voor het klimmen, wilde ik niet missen( Erik was zo aardig om met me mee te gaan op 2e Pinksterdag. Ik was nog nooit in Bloemendaal geweest, maar vond de weg er naar toe al heel mooi en was onder de indruk van alle mooie huizen. Erik had de dag ervoor bij een wedstrijd nog de derde prijs in de wacht gesleept, dus voor hem was dit een goede hersteltraining. Hij had er heel stoer al weer 20 kilometer opzitten, toen ik met de auto aankwam. Vanaf de parkeerplaats was het maar 1 kilometer naar het kopje toe. Het kopje was ook prachtig en een mooie klim met een stijgingspercentage tot aan 10%. Met dit stijgingspercentage is het dalen helemaal leuk en zeker de moeite waard( We zijn in totaal vijf keer omhoog gegaan (drie keer noord en twee keer zuid). Kortom weer een heel goede en gezellige training erbij!
Trainingen
Vanaf de kick-off op 11 januari hadden we alle woensdagavonden de gelegenheid om samen te trainen met RWC Ahoy. We begonnen binnen op de Tacx bij Rijndam en gingen vanaf april naar de wielerbaan naast. Een paar jaar geleden reed ik daar op de binnenbaan op mijn aankoppelhandbike. Ik vond het echt heel erg leuk om nu naar de buitenbaan te mogen op de vastframe handbike. Op de buitenbaan fietsen vrijwel alleen heel snelle mannen. Als zij warm draaien ben ik al op mijn top snelheid dus dat is een goede reden om hard te trainen( Zo hard dat mijn demper er bij de laatste training van kapot ging.
Altijd fietste er gezellig een buddy mee. Vorige week was dit voor de eerste keer niet zo en dat vond ik echt een groot gemis. De hanbikers zijn allemaal super aardig, maar ik vind samen fietsen zo veel gezelliger. Er is 1 minder snelle man die zich niks aantrekt van de snelheid van anderen en lekker zijn eigen rondjes maakt. Daar wil ik bij in de leer, want ik wil heel graag blijven handbiken na de handbikebattle.
Marathon
Op de Nedereindse Berg was er 11 juni een klimmarathon. Een perfecte voorbereiding voor de handbikebattle. De baan is prachtig en bestaat uit twee ronden met een hoogteverschil van 18 meter. Met 19 rondes van ruim 2 kilometer kwamen we precies aan de 42 kilometer en 195 meter.
Ik dacht dat het om 12.30 startte met verzamelen, maar het bleek de daadwerkelijke starttijd te zijn. Dankzij twee reddende engelen stond ik toch nog 30 seconden voor de start klaar. Precies op tijd. Ik deed er 2 uur en 11 minuten over en eindigde hiermee op de vijfde plaats. Dit klinkt best oké, maar er deden maar 6 vrouwen mee( Ter compensatie eindigde de teamcaptain van Rijndam en de trainer van RWC Ahoy op de eerste en tweede plek dus was ik wel super trots op hen!
Tweede maximaaltest
Op 14 juni had ik mijn tweede maximaaltest. Alle teamleden hebben mooie vooruitgang geboekt in de afgelopen maanden. Ik vond het heel spannend, omdat ik niet goed te volgen was met mijn hartslag en één van de trainers in het begin had gezegd dat veel kilometers maken niet hoefde te betekenen dat je ook goed had getraind. Ik werd heel luxe bijgestaan door mijn twee buddies! Echt super lief van Hanni en Jan!
Mijn lampje is bijna 50% feller gaan schijnen. Mijn wattage is van 106 naar 145 gegaan en ook mijn zuurstofopname is met 20% verbeterd. Het trainen is dus gelukkig goed geweest( Na de test werd ook nog mijn handbike gecheckt. Echt zo fijn dat ik met zo een geweldig team mee mag!
Ik heb er geweldig veel zin in om naar Oostenrijk te gaan. Ik ben er nu echt klaar voor!